Tag: Grudynia Wielka

Z historii parafii (tekst pochodzi z broszury wydanej z okazji 100 lecia kościoła)

Miejscowość Grudynia istniała już w początkach XIIIw. W dokumencie biskupa wrocławskiego Wawrzyńca znajdujemy wzmiankę, iż 25 maja 1223r. wioska Grudynia została przekazana w posiadanie sióstr norbertanek z Rybnika
Nazwa "Grudynia" (w j. niemieckim "Grauden". w j. łacińskim "Graudina" wywodzi się od słowa "gruda" - bryła ziemi, zamarznięta ziemia.
O kościele parafialnym w Grudyni wspominają rejestry dziesięcin z 1335r. i 1447r archiprezbiteratu kozielskiego. Akta wizytacyjne diecezji wrocławskiej z 1679 r. zaznaczają, że w Grudyni Wielkiej znajduje się drewniany kościół parafialny pw. św Apostołów Piotra i Pawła, wybudowany w 1567r. o długości 23 łokci i szerokości 13 łokci (1 łokieć = 57,6 cm). Parafię tworzyli wówczas mieszkańcy Grudyni Wielkiej i Grudyni Małej. Wymieniony jest również w tychże aktach drewniany kościół pw. św. Marcina w Milicach wybudowany w 1570r. W latach 1303 i 1335 kościół jest wyszczególniany jako parafialny, a od czasów Reformacji jako "mater adiuncta" do Grudyni. Z Milicami były związane wioski Jakubowice i Teśniów (Cześnów), od 1948r. należący do parafii Kazimierz.
Obecny kościół parafialny (trzeci z kolei) pw. Nawiedzenia NMP został wybudowany w Grudyni Wielkiej w latach 1895/96 przez księdza proboszcza Juliusza Mühlsteffa. Poświecił go w 1896r. dziekan dekanatu gościęcińskiego - ks. radca Rudolf Banner z Walc. W 1964r. kościół otrzymał trzy nowe spiżowe dzwony, które konsekrował opolski biskup pomocniczy Henryk Grzondziel.
Główne uroczystości związane z obchodem 100-lecia istnienia obecnego kościoła parafialnego odbyły się w niedzielę 9 czerwca 1996r. Przewodniczył im opolski biskup pomocniczy Jan Kopiec.